متن آهنگ عاشقانه از فریدون آسرایی
کسی که سنگدله شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادشو وقتی خیلی جوون بوده
هر اندازه که میجنگه بازم حس میکنه بس نیست
مثه تبعیده تنهاییش که منتظر هیچکس نیست
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هر کی دلبسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشتشو نبخشیده
اگه بی رحمه تو حرفاش اگه مه گیر و مرموزه
تو چشماش یه شبه تو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقدر بهش دروغ گفتن به عاشقانه بدبینه
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هر کی دلبسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشتشو نبخشیده
کسی که سنگدله شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادشو وقتی خیلی جوون بوده
هر اندازه که میجنگه بازم حس میکنه بس نیست
مثه تبعیده تنهاییش که منتظر هیچکس نیست
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هر کی دلبسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشتشو نبخشیده
اگه بی رحمه تو حرفاش اگه مه گیر و مرموزه
تو چشماش یه شبه تو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقدر بهش دروغ گفتن به عاشقانه بدبینه
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاهو انتخاب کرده
شاید به هر کی دلبسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشتشو نبخشیده
