متن آهنگ سنگدل از فریدون آسرایی
کسی که سنگدله شاید یه روزی مهربون بوده
شکستن اعتمادشو وقتی خیلی جوون بوده
هر اندازه که میجنگه بازم حس میکنه بس نیشت
مثل تبعیده تنهاییش که منتظر هیچکس نیست
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاه و انتخاب کرده
شاید به هر کی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشته شو نبخشیده
اگه بیرحمه تو حرفاش اگه مه گیر و مرموزه
تو چشماش یه شبه تو شب یه جنگل داره میسوزه
بازم فرارش از اینه که معلوم نشه غمگینه
اونقد بهش دروغ گفتن به عاشقانه بدبینه
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاه و انتخاب کرده
شاید به هر کی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشته شو نبخشیده
شاید پلای برگشتو خودش عمدا خراب کرده
هزار بار با سفید باخته سیاه و انتخاب کرده
شاید به هر کی دل بسته ازش بدجوری رنجیده
کسی که سنگدله شاید گذشته شو نبخشیده
